ธรรมะประจำวัน ตอน พญากวางใจเพชร - YouTube
ธรรมะประจำวัน ตอน พญากาใจเพชร - YouTube
จากพุทธพจน์ดังกล่าว เพื่อนๆคงรู้กันแล้วนะครับ ว่าแม้ วาจาจริงแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของผู้อื่นก็ไม่ควรพูด หรือ แม้แต่ วาจาที่จริงแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ ก็ยังต้องดูกาลในการพูดอยู่ดีครับ ลองอ่านทบทวนและนำไปใช้ในชีวิตประจำวันกันนะครับ เจริญธรรม
ธรรมะเบิกบาน - YouTube
ใจใส.. ใจสะอาด.. ใจสว่าง.. ใจสงบ.. พบธรรม พระนวลจันทร์ กิตติปัญโญ - YouTube
เมื่อทำงานอะไรอยู่ให้มีสติอยู่กับงานที่ทำเสมอ เมื่อสติตั้งมั่นดีแล้ว ย่อมเกิดสมาธิในการทำงาน งานมักไม่ผิดพลาด เมื่อสมาธิตั้งมั่นดีแล้ว ย่อมเกิดปัญญา งานที่ทำก็เจริญก้าวหน้าอยู่เสมอ 2. เมื่อประสบปัญหา โลกธรรมแปด เราต้องใช้ มรรคแปด เป็นหนทางแก้ไข เมื่ออยู่ในโลก ในสังคม ย่อมหลีกเลี่ยง โลกธรรมแปด ไม่ได้ อย่าไปยึดมั่นถือมั่น พระ พุทธเจ้าของเราสอนให้อยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด บุคคลที่นึกถึงอดีตที่ผ่านมา หรืออนาคตที่ยังมาไม่ถึง ย่อมหาความสุขไม่ได้เลย 3.
ธรรมะบันดาลใจ 5 นาที ll พลังแห่งสติและการฝึกสติง่ายๆในชีวิตประจำวัน ll ธรรมะพอดแคสต์ Podcast EP. 2 - YouTube
วันนี้ เบื่อๆอยากๆ นึกไงไม่ทราบ เลยขอตั้งกระทู้นี้ เพื่อที่จะขอทราบเกี่ยวกับธรรมะประจำใจของทุกท่าน ธรรมะที่ทุกท่านยึดเหนี่ยวหรือเป็นหลักปฏิบัติสำคัญๆของชีวิต อย่างผมเองก็มีธรรมะประจำใจอยู่คือ อริยสัจ4 (ความจริงอันประเสริฐ 4ประการ) อันนี้ใช้บ่อยในชีวิตประจำวัน อริยสัจ4 (ความจริงอันประเสริฐ 4ประการ) 1. ทุกข์ -ความไม่สบายกายไม่สบายใจ (ปัญหาต่างๆที่เกิด) 2. สมุทัย - สาเหตุแห่งทุกข์ (ต้องหาให้เจอ หาให้พบ) 3. นิโรธ - ดับทุกข์ หรือ ทำให้ทุกข์หมดไป (สูงสุดคือนิพพาน) 4. มรรค - วิธีปฏิบัติเพื่อนำไปสู่ความดับทุกข์ (ทางแก้ทุกข์ แก้ปัญหา) อริยสัจ4 ผมนำมาใช้บ่อยในการแก้ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้น ทั้งในชีวิตและในวิถีการทำงาน ซึ่งทำให้ได้ผลลัพท์ที่ดี ไม่ทราบว่าเพื่อนๆท่านใด มีธรรมะประจำใจหรือแนวทางปฏิบัติใดๆ ในการใช้ชีวิตบ้างครับ อาจเป็นของศาสนาอื่นๆก็ได้ครับ โปรดชี้แนะเพื่อเป็นแนวทาง ขอบพระคุณ submachine
กรรม ถ้าเรามีชีวิตอยู่อย่างที่ว่า เกิดเพราะกรรม อยู่เพื่อกรรม ทำเพราะกรรม ตายเพราะกรรมแล้ว ชีวิตการเป็นมนุษย์ย่อมมีความภิรมย์ มีความรื่นเริง มารยาทของผู้เป็นใหญ่ " ผู้ใหญ่ไม่ใช่อยู่ที่เกิดก่อน ผู้ดีไม่ใช่อยู่ที่เรียนสูง " มารยาทจรรยาของการเป็นผู้ใหญ่ ก็คือต้องสุขุมรอบคอบ และไม่ยึดติดเสียงเป็นหลัก คือ ต้องไม่หวั่นไหวกับคำนินทาและสรรเสริญ โลกิยะหรือโลกุตระ คน ที่เดินทางโลกุตระ ย่อมไปดีทางโลกิยะไม่ได้ คนที่เดินทางโลกิยะย่อมสำเร็จทางโลกุตระได้ยาก เพราะอะไร? ถ้าคนหนึ่งสำเร็จได้ทั้งโลกิยะ และโลกุตระง่ายแล้ว ทำไม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธโคดม ต้องสละราชบัลลังก์แห่งจักรพรรดิไปเป็นธรรมราชาเล่า ถ้าเป็นไปได้ พระองค์เป็นมหาจักรพรรดิพร้อมทั้งธรรมราชา ไม่ดีหรือ?
"ทำดี"แล้ว"ดีจริง" ต้องทำแบบไหน??