ลดรูป คือ ไม่ต้องเขียนรูปสระให้ปรากฏ หรือ ปรากฏแต่เพียงบางส่วน แต่ต้อง ออกเสียงให้ตรงกับรูปสระที่ลดนั้น การลดรูปมี 2 อย่าง คือ 2. 1 ลดรูปทั้งหมด ได้แก่ พยัญชนะ + สระโอะ + ตัวสะกด (ยกเว้นตัว ร) เช่น น + โ_ะ + ก = นก ม + โ_ะ + ด = มด ก + _อ + ร – สะกด = กร จ + _อ + ร -สะกด = จร แจกฟรี สื่อการสอน วิชาภาษาไทย 2. 2 ลดรูปบางส่วน ได้แก่ สระที่ลดรูปไม่หมด เหลือไว้แต่เพียงบางส่วนของรูปเต็ม พอเป็นเครื่องสังเกต ให้รู้ว่าไม่ซ้ำกับรูปอื่น เช่น ก + เ_อ + ย- สะกด = เกย (ลดรูปตัว อ เหลือแต่ไม้หน้า) ก + _ั ว + น- สะกด =กวน(ลดไม้หันอากาศ เหลือแต่ตัว ว) 3.
คำในภาษาไทยนั้นมีความซับซ้อนซ่อนอยู่มากมาย ทำให้ผู้เรียนที่เข้าไม่ถึง เกิดความสับสนและไม่เข้าใจต่อคำหรือภาษาเหล่านั้นได้ 5. สระออ มีวิธีใช้ดังนี้ 5. 1 คงรูป คำจำพวกนี้จะต้องมี อ กำกับอยู่เสมอ เช่น พอ พ่อ ยอ ย่อ รอ หลอ ขอน คลอง พลอง นอก นอน กอด ตอบ ชอบ 5. 2 ลดรูป ตัดตัว อ ออก แต่คงมีเสียง อ กำกับอยู่ เช่น บ บ่ ที่แปลว่า ไม่ แต่ถ้าแปลว่า เกือบบ้า คือ บ้า บอ ต้องมี อ ต่อท้ายอยู่ด้วยทั้งนี้รวมถึง บ่อ น้ำ ด้วย ในกรณีคำบาลีสันสกฤตที่พยางค์หน้าเป็น ป แต่ไทยเรานำมา แผลง เป็น บ. เช่น บดี บพิตร บรม บวร บริวาร บริขาร บริกรรม บริจาค บริบูรณ์ บริโภค บริเวณ บริษัท บริสุทธิ์ บริภาษ ปรมัตถ์ และยังมีคำบาลี สันสกฤตบางคำที่ออกเสียง จ ท ธ น ม ว ศ ษ ส ห อ แล้วมีตัว ร ตามหลังพยัญชนะเหล่านั้น เช่น จ = จรดล จรลี ท = ทรพา ทรพี ทรชน ทรชาติ ทรพิษ ทรยุค ทรยศ ทรลักษณ์ ธ = ธรณี น = นรชน นรชาติ นรสิงห์ ม = มรณะ มรดก ว = วรกาย วรโฉม วรลักษณ์ ศ = อศรพิษ ษ = อักษรลักษณ์ อักษรเลข อักษรศาสตร์ ส = สรสิทธิ์ สรลักษณ์ ห = หรดาล หรดี หรคุณ มหรสพ อ = อรชุน อรพินท์ อรสุม 6. สระเออ มีวิธีใช้ดังนี้ 6. 1 คงรูป ใช้ในพยางค์ที่ไม่มีตัวสะกด เช่น เธอ เกลอ เจอ เผลอ และยังมีคำเพียง 3 คำที่ยังคงรูป เออ อยู่คือ เทอญ เทอม เยอว 6.